Zo Argentijns is de kledingstijl van Máxima

Máxima is Nederlands grootste stijlicoon, maar hoe Nederlands is haar kledingstijl eigenlijk?
Zijn haar uitbundige juwelen en flamboyante outfits niet veel meer Argentijns? Daar zijn de
meningen over verdeeld.

Er zijn maar weinig dames die het voorrecht hebben, maar wat zou het heerlijk zijn om eens een kijkje te
mogen nemen in de garderobe van Paleis Huis ten Bosch. Door de jaren heeft de koningin meer dan
1500 verschillende outfits aangeschaft, van klassieke mantels met priegelig borduurwerk tot moderne
jumpsuits met bonte prints. Stuk voor stuk vertellen ze een verhaal, en daarmee brengen ze ons
dichter bij de persoon achter de bijzondere functie. De ene keer vertellen de kledingstukken iets over
haar lef, de andere keer over haar kracht, en ook Máxima’s Argentijnse roots zie je er vaak wel in
terug. Dat laatste wordt althans vaak beweerd, maar in hoeverre klopt dat ook? Is de kledingstijl van Máxima typisch Argentijns?

Functioneel

Voor een goed antwoord op deze vraag is het allereerst wel handig om het modebeeld van Argentinië
een beetje te duiden. Geen gemakkelijke opgave, want wie in Bariloche om zich heen kijkt ziet een
heel ander modebeeld dan in Buenos Aires. Dé Argentijnse mode bestaat dus niet, net zoals dé
Nederlandse mode ook niet bestaat. Pas als je naar de grote lijnen kijkt wordt de mode-identiteit van
het land zichtbaar. En die blijkt best wel te verschillen met de onze.

Neem de esthetiek. In het land van de tango en palmbomen zijn begrippen als schoonheid en elegantie erg belangrijk, terwijl de Nederlandse mode veel meer is gericht op functionaliteit en gemak. Zo dragen we in de winter het liefst jassen in donkere, neutrale kleuren, want die combineren nu eenmaal makkelijker en worden ook niet zo snel vies. Wordt het écht koud, dan trekken we een jas aan met een goede rits en het liefst ook nog een capuchon. Hoe warmer, hoe beter.

In Argentinië kan het ook flink vriezen, maar winterjassen hebben daar zeker concurrentie van de capes en pashmina’s. Ja, die wapperen. Ja, die laten kou door, maar ze zijn ook zwierig, en dat is in Maxima’s geboorteland nu eenmaal een grote plus. Bij de huidige garderobe van de koningin zie je dat nog steeds terug. Zelfs hartje winter draagt Máxima haar jassen het liefst losjes over haar schouder. Tegen een mouwloze winterjurk zegt ze evenmin geen nee. Zolang het maar zwiert en danst, is Máxima al snel geïnteresseerd.

Maatwerk

Qua cijfers verschillen Máxima’s werelden ook flink. Waar in Argentinië de maten 36 en 38 heel
gangbaar zijn, tikt de teller hier al snel 40-42 aan. De Nederlandse vrouw heeft dus een wat forser
postuur en is over het algemeen ook wat langer. Dat vraagt qua mode nu eenmaal om een andere
aanpak. Zo is het vermijden van tekenende stoffen vaak een goed idee, terwijl minimalistische
ontwerpen het juist goed doen. En daar hebben we gelijk een Hollandse voorkeur van Máxima te
pakken. Wie dwars door al haar accessoires met een groots gebaar heen kijkt, ziet namelijk negen
van de tien keer een rustige, veelal effen basis naar voren komen. Alsof de koningin haar
mantelpakken en jurken ziet als een schildersdoek, en haar accessoires als de verf.

Maar nu hoor ik je denken: Máxima, die is toch prachtig slank? Jazeker, voor Nederlandse begrippen
wel. Maar heel petite -zoals Letizia van Spanje- is ze nu ook weer niet. Volgens Marcia Luyten, auteur
van het biografische boek ‘Máxima Zorreguieta – Moederland’, worstelde Máxima daar op jonge
leeftijd al mee. Lyuyten: “In haar jonge jaren voelde Máxima zich ‘ongemakkelijk’ door haar lengte en
postuur. Haar leeftijdsgenoten waren ranker, slanker, en de Argentijnse mannen doorgaans ook.
Máxima torende dus overal bovenuit. Toen ze naar Nederland vertrok, loste dat probleem zich vanzelf
op en was ze zelfs kleiner dan haar man.”

Invloed

Wat in het boek van Luyten ook naar voren komt, is de grote invloed van Maxima’s moeder hierin.
Maria Pame, zoals ze door intimi wordt genoemd, hield al jong het gewicht van haar oudste dochter
nauwlettend in de gaten. Samen maakten ze zelfs afspraken over het eten van toetjes en snoep, om
zo dalende cijfers op de weegschaal te realiseren. Natuurlijk deed dat wat met Máxima’s
zelfvertrouwen, maar Maria Pame had er een goede bedoeling mee. In de Argentijnse bovenklasse tel
je als vrouw namelijk pas écht mee als je een slanke lijn hebt, hoe ongenadig dat ook is.

Relaxed

Door naar de accessoires, want die bepalen voor een groot gedeelte Máxima’s kleurrijke stijl. In
Nederland worden ze vaak bestempeld als typisch Argentijns, want hier dragen we geen kokosnoten
of complete kiezelstenen in onze oren. Dat móet dan wel Argentijns zijn, wordt vaak gedacht. Maar dat
is lariekoek. Ja, vanwege veiligheid dragen de dames in Buenos Aires inderdaad eerder fantasiejuwelen dan diamanten, maar accessoires met een groots gebaar zijn daar evengoed een
zeldzaamheid. Het modebeeld is weliswaar zwieriger en eleganter, maar het blijft wel altijd subtiel.

Dat beaamt ook Graciela Naum, die jarenlang kleding mocht leveren aan de dames Zorreguieta. Naum: “Ik zie eerlijk gezegd niet zo veel Argentijnse invloeden in Máxima’s publieke voorkomen. In Argentinië
hebben we ook niet de gelegenheid om ons zoals haar te kleden, alles is hier meer relaxed.”

Wat dat ‘relaxed’ inhoudt, kan Marcia Luyten wel uitleggen. “De mode in Argentinië is niet zo uitbundig
en frivool als je zou verwachten in een Latijns-Amerikaans land. De bovenklasse is juist heel
bescheiden, vooral ook heel gedistingeerd. De kleding moet goede smaak uitstralen en mag niet
schreeuwerig zijn. Logo’s worden bijvoorbeeld not done gevonden. De echte bovenklasse spiegelt
zich vaak aan de Europese aristocratie, maar zoals een vriendin van Máxima terecht opmerkte: in
Nederland heb je voor elke gelegenheid een dresscode. Tenue de ville, business casual, gala… Dat
heb je in Argentinië niet. Tenzij de gelegenheid heel groot is, draagt iedereen smart casual. En dat
wordt dan chic gevonden.”

De kracht van accessoires

Van wie Máxima haar zwak voor opvallende accessoires dan wél heeft, laat zich vast wel raden: Maria
Pame. Negen van de tien draagt de moeder van Máxima heel gewone broekpakken en mantels uit het
rek. Met brede riemen, grote colliers en XXL-oorbellen voorziet ze haar voorkomen van een flinke snuf
schwung. Vroeger moest dat wel op deze manier, want de familie Zorreguieta wilde graag de
Argentijnse bovenklasse bijbenen, maar heel vol was hun portemonnee niet. Het meeste geld ging op
aan de dure scholen van de kinderen. Om toch goed voor de dag te kunnen komen maakte Maria
Pame dankbaar gebruik van de kracht van accessoires. Die kennis en ervaring heeft zij zeker
doorgegeven aan haar oudste dochter.

Vandaag de dag geeft de koningin weliswaar veel geld uit aan kleding en toebehoren, maar een pak van Zara weet zij ook prima te combineren met een chique hoed of echte diamanten. En je moet het ook maar net durven om wat fazantenveren van een halve meter op je hoofd te zetten voor een koninklijke bruiloft. Máxima doet dat zonder blikken of blozen, en dat heeft ze helemaal te danken aan haar stijlvolle moeder. Vijfendertig jaar geleden had niemand dat durven vermoeden, want het kon flink knetteren tussen de twee. Eind goed, al goed, zullen we maar zeggen.

Supermarktkleding

Waar mevrouw Zorreguieta overigens ook een rol in heeft gespeeld, is Máxima’s kennismaking met de
Argentijnse couture. Dat zit zo: toen Inès Zorreguieta naar school ging, had Maria Pame tijd om weer
te gaan werken. Via een bevriende familie kon ze aan de slag bij een supermarktketen. Op de
afdeling Inkoop hield ze zich onder andere bezig met bedrijfskleding, zo valt te lezen in Luytens boek
‘Máxima Zorreguieta – Moederland’. Toen er op een gegeven moment nieuwe bedrijfsuniformen nodig
waren, kwam Maria Pame terecht bij Graciela Naum. De samenwerking tussen de twee verliep zo
goed, dat Maria privé weleens wat kreeg toegeschoven van de ontwerpster.

Toen Máxima vierentwintig was en het graag wilde gaan maken in New York, wisten haar ouders dus wel waar zij haar naartoe moesten sturen voor een nieuwe, formele garderobe. Gewapend met een to-do-list
reisden Máxima en Maria Pame af naar het atelier van Naum, om daar nette jasjes, pantalons en
cocktailjurken aan te schaffen. Niets werd aan het toeval overgelaten, want voor de Zorreguieta’s hing
er veel af aan het slagen van Máxima’s carrière. Een goede positie in het zakenleven betekent in
Argentinië immers ook een goede sociale positie voor het gezin. Zo werken die dingen nu eenmaal.

Máxima’s keurige kledingstijl: met dank aan…?

Enkele jaren later, toen Máxima haar droomprins net had ontmoet, werd het atelier van Naum opnieuw
bezocht. Dit keer stond er op het lijstje geen businesskleding, maar keurige mantelpakken. De
beelden van een dansende Máxima in korte jurkjes moesten immers overschreven worden met
plaatjes van een Argentijnse schone in echte prinsessenkleding. Onervaren als ze waren, neigden
Máxima en Maria Pame tijdens dit proces naar veiligheid boven alles. Het donkerblauwe mantelpakje
dat gedragen werd in de Keukenhof is daar een goed voorbeeld van. Het verhaal dat Beatrix als strenge schoonmoeder een metamorfose had afgedwongen bij Máxima is dus lariekoek. Het was haar éigen moeder die haar aan het begin adviseerde en kneedde, bijgestaan door twee couturiers van eigen bodem.

Argie-mode

Wat Máxima van huis uit ook meekreeg is respect en waardering voor de veedrijvers van de
Argentijnse pampa’s, ook wel de gaucho’s genoemd. Passend bij de gebruiken van de bovenklasse
bracht Máxima in haar jonge jaren heel wat weekenden door op de ranch van de familie Zorreguieta.
Een vast programmaonderdeel van deze uitstapjes was een uitgebreide paardenrit door de natuur, in
gaucho-kleding. Lees: traditionele plooibroeken met geborduurde stiksels, espadrilles met een juten
zool en rode, Baskische baretten.

Op Pinterest verzamelt Máxima nog steeds foto’s van deze traditionele “argie-mode”, en zo af en toe kunnen we daar ook een glimp van opvangen bij koninklijke bezoeken. Op Koninginnedag 2004 kwam er bijvoorbeeld een rode baret in beeld en tijdens een officieel bezoek aan Mongolië (2006) kwam er een Argentijnse gaucho-riem met zilveren gesp voorbij.

Recentere voorbeelden zijn er eveneens. In 2018 dook er tijdens een trip naar de Antillen
een glimmend tasje op. De accessoire was gemaakt van Argentijns zilver, dat ook wel
armeluiszilver wordt genoemd omdat het eigenlijk dubbelwandig glas is met daartussen een dun
laagje zilver. In Argentinië struikel je bijna over dit materiaal, en inderdaad betrof het ook een ontwerp
van Perez Sanz.

Maar waar je Máxima’s roots misschien nog wel het meest in terugziet zijn haar
tassen van natuurlijk ogend runderleer. Het looien van dit materiaal is een geliefd tijdverdrijf van de
gaucho’s. Het ruwe, stoere materiaal dat dit proces oplevert wordt vandaag de dag veel gebruikt door
tassenontwerpers als Peter Kent en Gabriela Fiori. Máxima kan bij beide ontwerpers goed slagen.

Het kleurenpalet van Máxima is typisch Argentijns

Om een Argentijnse look neer te kunnen zetten heb je natuurlijk niet per se een kledingstuk of
accessoire uit het land zelf nodig. Ook met Europese mode kun je prima de look en feel bereiken.
Graciela Naum wijst wat dat betreft graag naar Máxima’s zwak voor beige, camel en zand. Deze
pasteltinten worden in Nederland vaak vermeden omdat ze niet zo mooi staan bij een koele, lichte
huidskleur. De señorita’s van Argentinië hebben juist een warme ondertoon in hun huid, en knappen
er van op. Máxima inclusief. Dat haar kleding in pasteltinten vaak afkomstig is van het Belgische
Natan maakt dat effect natuurlijk niet minder sterk.

Máxima’s geblondeerde kapsel: heel Argentijns?

Last but not least zijn daar ook nog de blonde lokken van de koningin. In Nederland worden ze nog
weleens omschreven als piekerig en onverzorgd, maar dat moet je volgens Marcia Luyten echt anders
zien. Luyten: “Blond, lang, steil haar is in Argentinië echt the bomb. Het is het allerbeste haar dat je
kunt hebben. Als je donker haar hebt, probeer je het blond te krijgen, en als je krullen hebt probeer je
het glad te krijgen. Dus wat wij misschien zien als dun haar, denk aan Máxima’s haar, dat zien ze daar
echt als toegevoegde waarde.”

Graciela Naum ziet dat opvallend genoeg weer heel anders, en dat is ook het bijzondere aan het voorkomen van Máxima. Wat wij in Nederland typisch Argentijns vinden, vinden ze in Argentinië helemaal niet zo Argentijns. Andersom gaat dat verhaal ook op. Máxima’s juwelen van diamant worden in Buenos Aires omschreven als typisch Nederlands, net als haar grote hoeden. Het zou een mooie boel worden als dat echt zo zou zijn. Wat we aan het einde van dit verhaal dus wel kunnen concluderen is dat Máxima’s voorkomen niet zo eenvoudig te labelen is. Haar outfits en accessoires zijn vooral heel internationaal en divers. Een tikkeltje Nederlands, een tikkeltje Belgisch, een tikkeltje Italiaans en ga zo maar door. Maar één ding staat als een paal boven water: haar roots én opvoeding hebben van haar wel een interessant stijlicoon gemaakt.

Verder lezen?

Dat kan! Bijvoorbeeld over de herkomst van Máxima’s nieuwe hoed. Waar kwam die vandaan?

Aha! Zo kwam Máxima aan haar hoed van gisteren