Lezersvraag: raken royals wel eens dure juwelen kwijt?

Ze vertegenwoordigen een grote waarde, zowel historisch als financieel. Dat de royals zuinig zijn op hun familiejuwelen, spreekt dan ook wel voor zich. Toch gaat het, ondanks alle voorzorgsmaatregelen, heus weleens mis.

Via de mail stelde Suzette er een vraag over. “Raken royals wel eens dure juwelen kwijt?” In deze blog lees je het antwoord.

Laten we beginnen bij het begin. Met haakjes, oogjes, scharnieren en andere snufjes worden juwelen keurig op hun plek gehouden. Hoe hoger de waarde, hoe meer er is nagedacht over de sluiting. Toch zijn er inmiddels heel wat verhalen over ‘verloren’ juwelen. Het meest recente voorbeeld vond plaats in januari 2024, tijdens een nieuwjaarsreceptie op het Spaanse paleis. Bij haar donkerblauwe robe droeg koningin Letizia juwelen van diamant en saffier. Na het schudden van vele handen, had de armband blijkbaar genoeg van alle bewegingen. Met een plof belandde het juweel op de paleisvloer. Letizia zag het gelukkig gebeuren en raapte het juweel snel op.

Tijdens het staatsbezoek van Denemarken aan Duitsland droeg koningin Margrethe historische familiejuwelen uit de nalatenschap van prinses Louise der Nederlanden. (Voor wie deze prinses niet kent: ze is de oudste dochter van prins Frederik van Oranje – Nassau, de tweede zoon van koning Willem l.) Bij aankomst bungelden er vijf parels aan de imposante broche op Margrethes groene jurk (links). Eenmaal binnen, zag een oplettende hoveling dat de grootste parel was verdwenen. Margrethe werd van de domme gehouden, terwijl de speurtocht naar de parel snel werd opgestart. Tegen de tijd dat de koningin op de hoogte werd gebracht, was hij weer gevonden. Omdat de Deense hofjuwelier niet was meegevlogen naar Duitsland, kon het juweel pas bij thuiskomst gerepareerd worden.

Tijdens het officiele bezoek aan Beieren ging alle aandacht uit naar Máxima’s mantel, maar ook op het gebied van juwelen ging er van alles mis. Zo schoot op een gegeven moment de druppelvormige saffier van Máxima’s oorhangers los. De steen is aan de bovenzijde voorzien van een haakje, die in het oogje aan de onderzijde van de oorhanger gestoken kan worden. Blijkbaar werd het probleem opgemerkt, want een uur later bungelde de saffier weer aan de oorhanger.

In Slowakije kreeg de koningin ook te maken met een eigenwijze saffier, al bleef deze wel hangen.

In 1962 kreeg prinses Beatrix ter gelegenheid van een scheepsdoop een dure viooltjesbroche van juwelier Steltman cadeau. Het hart van de bloem was gemaakt van saffier, de vijf bladeren van in platina gevatte diamanten. De prinses droeg het geschenk veel, tot zij het tijdens een werkbezoek verloor. Overal werd gezocht, maar helaas zonder resultaat. Niemand wist namelijk dat een jonge toeschouwer het juweel allang had gevonden en in al zijn/haar onschuld had meegenomen naar huis. Daar belandde het tussen allerlei prullaria. Omdat het gemis dusdanig groot was, bestelde Beatrix bij juwelier Steltman een replica. Die kwam goed van pas, tot de originele broche jaren later werd afgegeven bij de politie. Omdat de prinses door de vondst opeens twee exact dezelfde broches in haar kluis had liggen, liet ze de saffier van de replica vervangen door een robijn.

Eind jaren tachtig werd er ingebroken in het Italiaanse vakantiehuis van prinses Juliana. Naast een gouden horloge werden er ook nog andere juwelen buit gemaakt. Over de waarde wilde de RVD niet communiceren, behalve dat het “aanzienlijk” was. Volgens de Telegraaf spraken bronnen rondom het onderzoek over 700.000 gulden. Welke juwelen er precies verdwenen zijn, is helaas niet bekend gemaakt. Over de afloop kan ik helaas niets vinden.

In de jaszak
Nog een voorbeeld: in 1957 bracht koningin Juliana een bezoek aan de beurs van Leeuwarden. Op de spaarzame foto’s die van het moment beschikbaar zijn, zijn er vrijwel geen juwelen te zien. Misschien niet zo vreemd, want tijdens het bezoek verloor de koningin haar broche. Het juweel was weg en bleef weg, en dus werd er een politiebericht uitgezonden. Hetjuweel werd omschreven als “twee boven elkaar geplaatste sterren, met vijf punten, en is bezet met briljanten en diamanten.” Ene mevrouw Drost – Posthuma, die tijdens een bezoek aan de beurs van Leeuwarden wat glimmends van de grond had opgeraapt, controleerde de inhoud van haar jaszak en vond de broche van de koningin. Nadat ze het juweel aan de politie had afgegeven, ontving ze een bericht van de “koningin”. Helaas bleek het schrijven een flauwe grap te zijn. Wel ontving de mevrouw volgens de RVD een “kunstvoorwerp”. Lees: een lamp.

De broche in kwestie:

Herinner je je nog een voorval? Post hem gerust hieronder in een reactie!